Փաստորեն Րաֆֆու կուսակցությունից պետք չէ ընդհանրապես լուրջ բան սպասել: Այսինքն, էն, որ որպես կուսակցություն էդ Ժառանգությունը լուրջ բան չի, պարզ էր: Ասենք՝ Րաֆֆու կազմակերպությունը պետք է փոխել, անվանել «Ժառանգություն» մանկապատանեկան խաղերի կազմակերպման կենտրոն՝ ամենայն հավանականությամբ զորավարների հետ աղոթքով վերջացող:
Օրինակ հիմա Բաղրամյանի վրա տուն-տունիկ են խաղում ու էդ տուն-տունիկը խաղում են վրդովված քաղաքացու դեմքով: Վերջը՞:
Ու անկախ քեզնից հարց ես տալիս՝ էս մարդկանց փոխած երկիրն ի՞նչ պտի լինի:
Հեյ գիտի, ջահել արյուն: Էսքան քաղաքական կարիերիստների ամբիցիաների կպաք, մրմռացրիք, մանթոյի տակ խեղդեցիք: «Ոչ թալանին» նախաձեռնության տղաներ ջան, էս ամեն ինչը լուրջ չընդունեք, դուք ձեր գործը խելոք շարունակեք:
Սրա կարգախոսը «նախանձ, նախանձ մինչև վերջ» է։
Ես համ էլ իշխանություններին ուղղված վերջնագրի մեջ մի կետ կավելացնեի՝ վերացնել էս անտեր շոգը, թե չէ արևը կիջացնենք Բաղրամյան 26, կվառենք:
