1.Բանգլադեշի արևելյան մասում գտնվող Չիտտագոգի բարձրունքներում ապրող ցեղերի մոտ նույնիսկ գոյություն չունի «համբուրիր ինձ» արտահայտությունը, փոխարենը նրանք ասում են. «հոտոտիր ինձ»։
2.Ինչպես հայտնի դարձավ Ջ Կուկի գրառումներից, Նոր Զելանդիայում ապրող աբորիգենները հանդիպման ժամանակ ծածկում էին միմյանց ծածկոցով՝ փոխադարձաբար «տրորելով միմյանց քթերը»... Ուժեղ ներշնչելով օդը՝ արտաբերում խռնչյունի նման հնչյուններ։
3.Սանտա-Մարիա կղզում ապրող տուզեմցիները հանդիպման ժամանակ նախ հոտոտում են միմյանց, հետո «հաղորդակցվում» քթերով :))
4.Թասմանացիները, պապուասները և Ֆուգա կղզու բնակիչները, որը Ֆիլիպիններում է, միմյանց ողջունելիս քթի մոտ կամ գլխավերևում հոտավետ, հաճելի բուրմունքով ինչ-որ առարկա են միշտ պահում...
5.Հնդկական օվկիանոսի ափին Սոմալիի մերձափնյա շրջանում ապրող բնակիչները հանդիպելիս համբուրում են միմյանց ուսերը...
6.Տոնգա կամ, ինչպես անվանում են, Բարեկամության կղզու բնակիչներն այսպես են բարևում.... Հանդիպելիս վերցնում է ընկերոջ ձեռքն ու նրանով ուժեղ շփում իր քիթն ու բերանը:
7.The Royal isles կղզիներում ողջույնն այսպես է. բարևելիս կողմերը դնում են քթերն իրար վրա ու եռանդուն շփում մեկը մյուսին...)
8.Բիրմանցիները ողջույնն անվանում են Nomtschi... Nom-բույր, tschi-ներշնչել, ներշնչել բուրմունքը..
9.Չինացիները նույնպես ողջունելիս «հաղորդակցվում են» քթերով.... Մոտավորապես այնպես, ինչպես կանայք հանդիպելիս ձև են անում, իբր թե ողջունում են համբույրով...
10.Ժամանակակից Ճապոնիայում վկաների ներկայությամբ համբուրվելն անպարկեշտ է համարվում: Հենց այդ պատճառով ճապոնական ֆիլմերում երբեք չեք տեսնի համբույրի տեսարաններ...
Այն, ինչ ամբողջ աշխարհում կոչվում է ճապոնական համբույր, կատարվում է այսպես. կանգնում են իրարից մի քայլ հեռավորության վրա, խոնարհվում են առաջ և, ձգելով շուրթերը, հպվում... Այդ ընթացքում ոչ մի դեպքում չպիտի բացվի բերանը........
