1. Բնազդի հետ ճիշտ բանականություն պետք է լինի:
2. Դպրոցը գրականության հիմքն է, գրականությունը` դպրոցի բովանդակությունը:
3. Աշխատեք ձեր սիրտը պահել մաքուր ու լիքը ամենալավ ու ամենաբարի զգացմունքներով ու մարդուն նայեցեք բարի սրտով ու պայծառ հայացքով:
4. Հեքիաթները անդունդներ են` խորը, անծայր, անվերջ հարուստ ու շքեղ աշխարհ: Հեքիաթը ամենաբարձր ստեղծագործությունն է, նույնիսկ հանճարները հեքիաթներ չեն կարողանում ստեղծել, բայց հեքիաթների են ձգտում:
5. Ոչ մի պաշտոն կամ կոչում չկա, որ հավասար լինի և կարելի լինի համեմատել մարդ կոչումի հետ:
6. Արվեստը պետք է լինի աչքի նման թափանցիկ, պարզ և աչքի նման բարդ:
7. Գրել անկեղծ ու կենդանի լեզվով` դրանում է գրողի գլխավոր արժեքը:
8. Գեղեցկություն, բարություն, ճշմարտություն, սրանք են կյանքում հիմնականը:
9. Մեծ գաղափարները մարդկանց մեծացնում են, զորացնում, ազնվացնում են…Բայց դրա համար պետք է մարդու գլուխը այնքան մեծ ու բանական լինի, որ մի մեծ գաղափար մտնի նրա մեջ ու մերվի: Դժբախտաբար մեծ մասամբ այդպես չի լինում, գաղափարը չի մտնում գլխի մեջ, այլ գլուխն է մտնում գաղափարի մեջ…
10. Ամեն բանում առաջին տեղը պիտի տալ ոճին, ճաշակին: Ոճը մեծ բան է:
11. Ամեն մարդ իր ձևն ու շարժումը պիտի ունենա` կիրթ ու վայելուչ: Խոսելը հանաք բան հո չի. կխոսեն շեշտով, հաստատուն, մարդու նման:
12. Ուշադրությունը պիտի կրթել, կենտրոնացված լինել: Լսել ոչինչ չի նշանակի, բանը հասկանալն է, բանը տեսնելն է և ոչ թե նայելը:
13. Պետք է թափանցել բոլոր գիտությունների մեջ` խորանալ, բարձրանալ- վեհ ու վսեմ հարցերով ապրել, բարձունքները գնալ...
14. Ամենից առաջ պիտի ասեմ, որ ես մի բան գրելիս գրում եմ էն, ինչ որ ես զգում եմ ու մտածում: