Orer.am-ը գրում է․

Մի մոդայիկ արտահայտություն կա՝ «գաղջ մթնոլորտ», որը թեև հոգնեցրել է շատերին, բայց լավագույնս բնութագրում է այն իրավիճակը, որը մենք տեսնում ենք առավոտյան ֆեյսբուքն ու համացանցային լուրերը քրքրելիս և տանից դուրս գալիս: Մարդկանց որոշ մասը փնթփնթում է, մյուսներն էլ բանի տեղ չեն դնում: Մեր այսօրվա հերոսները՝ Արմեն Փամբուխչյանն ու Արտուշ Այդինյանը, հումորի, կամ այսպես ասած թռոլինգի միջոցով են փորձում պայքարել:

Նրանց կարելի է հանդիպել ամենուր՝ փաբերում կոնյակ կամ գարեջուր խմելիս, Ազատության հրապարակում պայքարելիս, տարբեր քաղաքացիական ակցիաների առաջին շարքերում, բայց ոչ երբեք Րաֆֆիի հետ աղոթելիս: Չափազանց ազատական են, նույնիսկ երբեմն դեմ չեն խախտել քրեական օրենսգիրքը: Ապրում են իրենց պատկերացումներով, չեն խցկվում այլոց անձնական տարածք, հանգիստ են վերաբերվում դիմացինի քայլերին, չնայած երբեմն հոգին դատարկելու համար օգտվում են «խլեշելու» մեթոդից:

Աղջիկների հարցում ճակատագիրը դաժան է գտնվել՝ նրանց համար սիրո և մեղքի առատ գետեր հորդելով, բայց ինչպես ցույց է տալիս պատմության անիվի համաչափ ընթացքը՝ ճակատագրից չես փախչի, ուստի նրանք համեստորեն ու լռելյայն կրում են իրենց խաչը՝ հոգին տարոսիկների նման այս ու այն կողմ բաժանելով:

Orer.am-ը զրուցել է հայկական ֆեյսբուքի ամենապոզիտիվ և ամենասուր էջերից մեկի՝ «Չաֆորիզմների» հեղինակներ Արմեն Փամբուխչյանի (նույն ինքը՝ Փամբ) և Արտուշ Այդինյանի հետ:

Խոսելով «Չաֆորիզմների» ստեղծման մտահղացման մասին` տղաները պատմեցին, որ նպատակ կար թռոլինգի ենթարկել հայտնի մարդկանց մտքերը և դրանով փորձել ցրել առկա գաղջը: Էջում կա սարկազմ, որը «բարոյախրատական» կողմեր նույնպես ունի: Երբեմն լինում են մեջբերումներ Հրանտ Մաթևսյանից և այլ գրողներից:

Թեմաների ընտրության ազատություն կա, բայց կան նաև թեմաներ, որոնք քննարկվում են: Արմենն ու Արտուշը շեշտեցին, որ թեմատիկ տաբուներ չկան: Արմենի խոսքով՝ էջում կա ազատ բառապաշար, բայց ռուսալեզու, քանի որ ռուսերեն ոչ ցենզուրային խոսքերը ականջին ավելի թեթև են թվում, բայց դրա մասին պարտադիր զգուշացվել է մասնակիցներին:

Հարցին՝ արդյո՞ք էջի պատասխանատուները բախվել են անհումոր մարդկանց և մեկնաբանողների հետ, Արտուշ Այդինյանը պատասխանեց, որ դրան անլուրջ են վերաբերվում, իսկ Արմեն Փամբուխչյանը հավելեց. «Էջում չկա անձնական վիրավորանք, սարկազմը վերաբերվում է մարդու կոնկրետ գործունեությանը: Էջը հիմնականում հենց հեգնանքի և ծաղրանքի վրա է հիմնված, բայց ծաղրանքը բարի և լավ իմաստով է; Մենք նպատակ չունենք անձին վիրավորել, ստորացնել կամ չեզոքացնել: Չկա պայքար ինչ-որ մեկի դեմ, պարզապես ցանկանում ենք կոտրել հասարակության մեջ տիրող որոշ կարծրատիպեր: Այդ կարծրատիպերը կոտրելու համար կարիք չկա լուրջ-լուրջ բաներ գրել: Եթե մի բան հումորով ես համեմում,մարդու ականջին ավելի լսելի դառնում: 6500-ից ավել հավանողներ ունենք և յուրաքանչյուրն ունի իր ճաշակը,համոզմունքը,որը կարող է ազատորել արտահայտել մեկնաբանություններում: Մենք աշխատում ենք, որպեսզի բախումներ չստեղծվեն, որ դրա պատճառով անպտուղ և ժամանակ խլող քաշքշոցների մեջ չհայտնվենք: Մեր էջի ադմինիստրատորը, ով, ի դեպ, աղջիկ է, արգելափակում է այն մարդկանց, ովքեր անձնական վիրավորանքներ են գրում: Բայց մենք դեմ ենք, որ գործը դրան հասնի: Ցանկալի է ադեկվատ պատասխաններ լինեն մշտապես»:

Խոսելով այն մասին՝ արդյո՞ք հասնում են իրենց քննադատական գրառումները թիրախին՝ տղաներն ասացին՝ այո: Ըստ էջը ստեղծողների՝ լինում է, որ ակումբում կամ սրճարանում նստած՝ նրանք լսում են, որ կողքի մարդիկ մեջբերումներ են անում «Չաֆորիզմներ» էջի գրառումներից: Արտուշ Այդինյանն ասաց, որ ընտրվող թեմաները խիստ արդիական են տվյալ պահի և ժամանակաշրջանի համար:

- Ընթերցողն էլ պետք է ինտելեկտ և պաշար ունենա, որպեսզի հասկանա մեր հումորը,- ասում է նա:

«Օրինակ՝ այս օրերին Հայաստան են այցելել բազմաթիվ իրանցիներ, որոնք այստեղ նշում են Նովրուզը: Որոշ հայաստացիներ քննադատում են նրանց: Մենք չենք վիրավորում քննադատողներին, այլ ցանկանում ենք մեզ բնորոշ տարբերակով փոխել նրանց կարծիքր: Տարբեր անհատներ մեզ պատմում եմ, որ այդ առումով կա դրական տեղաշարժ»,- ընգծեց Արմեն Փամբուխչյանը:

Տղաները նաև պլաններ ունեն դուրս գալ ֆեյսբուքի սահմաններից: Ըստ Արտուշ Այդինյանի՝ նրանք ցանկանում են ադմինների և էջի համակիրների հանդիպում կազմակերպել: Նպատակ կա նաև 60 էջանոց մի բրոշյուր պատրաստել՝ «Չաֆորիզմներ» խորագրով և նվիրել ընթերցողներին:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել