Hraparak.am-ը գրում է.

Ժողովրդական խոսք է. « Հացը որ թանկանում է, պատերազմ է լինելու»: Սա շատ նուրբ իմաստ ունի: Ցանկացած երկրում, ինչին էլ որ ձեռք տան, հացի գնի բարձրացմանը վախով են մոտենում: Դա հանրության ամենախոցելի կետն է, դա հանապազօրյա հացին ապավինած մարդկանց փրկօղակն է: Եթե մարդկանց հացին են կպնում, այն էլ մեր երկրի նման երկրում, երբ շատերի գոյատևման միջոցը դա է, շատ վտանգավոր է: Բայց մեր իշխանությունը ախ ու վախը կորցրել է. հենց առաջինը հացին է խփում: Կասի՝ ես չեմ, ներկրողն է, բերողն է, անողն է: Ավելի վատ, որ դու չես, որ մինչև հիմա պետական քաղաքականություն չի մշակվել հանապազորյա չոր հացի հանդեպ: Այն դեպքում, երբ սեփական քաղաքացիներդ կեսը նստած է չոր հացի վրա: Մտեք խանութներ ու կհամոզվեք, որ հացի գինը ոնց բարձրացել, այնպես էլ մնում է բարձրացված: Ազատության պողոտայի, մինչև «Արայ» խանութ հասնող մարկետն եմ մտնում: Տեսակ- տեսակ հացեր են դրված, բայց հաց շատ օգտագործող մասսան քարի հաց է գնում, ասում են, որ այն փափուկ բուլկու պես բերանումդ չի հալվում, մի քիչ երկար է դիմանում: 200 դրամ էր, 220 սարքեցին, հիմա դրված է 270 դրամ:

Ամբողջական հոդվախը յարող եք կարդալ այստեղ

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել