Տիրապետելով թուրքերենին՝ հետևում եմ, կարդում եմ մեկնաբանությունները նրանց թերթերի, վիդեոների ներքո: Հրճվանքի մեջ են և մնալու են... Մինչև մեր ուժեղ պատասխանը չստանան: Այնպես են իրենց պահում, կարծես արդեն Ստեփանակարետն ու Շուշին գրավել են, շուտով Երևան են հասնելու: Անհույս բարոյալքվածները և ամեն ինչ կորցրածները հանկարծ «հույսի» նշույլով ոգևորվեցին: Անուղեղների, անհեռատեսների ժամանակավոր երանության գագաթնակետ՝ մոռացել են հայի վերջին խելքը՝ հարվածը !

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել