Նոր դիտեցի մի բանավեճ, որի ընթացքում Ազատ Արշակյանը Գառնիկ Իսագուլյանի մասին այսպես արտահայտվեց. «Խորհդային ԿԳԲ-ի սպա, ով միշտ հավատարիմ է իր մունդիրին...»
Ակամայից հիշեցի 2001թ.-ին ՀԺ-ում Ավետիս Հարությունյանի տպագրված հոդվածից մի մեջբերում` «Եթե մեկը նրանցից, ովքեր նախկինում իրենց «սպասարկած տարածքում» կաշառք էին վերցնում՝ անգամ մի բանկա ղաուրմայով և սուջուխի երկու շարանի տեսքով, ահա այդ մեկին չի կարելի հիմարաբար «չեկիստ» ասել՝ իբր բացասական իմաստով, որովհետեւ սովետական միլիցիոներին չեկիստ ասելը նույն պարգևն է, ինչ կայարանի համբալին 1 դոլարի փոխարեն 100 դոլար տալը...»
Հիշեցի, ապշեցի, զվարճացա:  

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել