Մի անգամ երեք եղբայր զբոսնում են անտառում: Հանկարծ մի խոր փոս են նկատում, որտեղ նստած է լինում Երջանկությունը:
Եղբայրներից մեկը մոտենում է փոսին, կռանում և ասում է.
-Եթե ես շատ փող ունենայի, ես երջանիկ կլինեի:
Երջանկությունը նրան շատ փող է տալիս, և նա երջանիկ հեռանում է:
Մյուս եղբայրն է մոտենում փոսին և երազկոտ մտորումներով ասում.
-Եթե իմ կյանքը մի գեղեցիկ կին զարդարեր, ով միշտ իմ կողքին լիներ, ես հաստատ շատ երջանիկ կլինեի:
Երջանկությունը կատարում է նրա ցանկությունը. եղբայրը` նորահայտ կնոջով հիացած, հեռանում է:
Մոտենում է ամենակրտսերը:
-Իսկ քեզ ի՞նչ է պետք,- հարցնում է Երջանկությունը:
-Իսկ քեզ ի՞նչ է պետք,- նույն հարցն է տալիս նրան եղբայրը:
-Ես կուզեի, որ ինձ դուրս բերեիր այս փոսից:
Եղբայրը մեկնում է ձեռքը, օգնում Երջանկությանը դուրս գալ փոսից և գնում է իր ճանապարհով:
Իսկ Երջանկությունը վազում է նրա հետևից…
…Եթե ուզում ես երջանիկ լինել, երջանկացրո՛ւ ուրիշներին:
