Հետաքրքիր է,միայն մեր սիրտն է կտոր,կտոր լինում,թե ՊՆ նախարարն ու գեներալները մի քիչ կսկիծ են զգում,այս պայծառ,հերոս վաղամեռիկ երեխաների համար....ամեն անգամ,որ հեռուստատեսությամբ լսում եմ հերթական քսան տարեկան տղայի մահվան մասին,մտածում եմ.ինչու նկարը չեն ցույց տալիս,ինչու է այսքան չանձնավորված այս ամենը....կամ ՊՆ հաղորդագրությունները ,ինչու են այսքան սառը և անսիրտ....ձեր երեխեքը չեն դրա համար? Ազատ ջան....արցունքներս հազիվ եմ զսպում,մայրիկիտ հետ լալիս եմ քո և մյուս տղաների համար...միթե այս մղձավանջը չի վերջանալու....ուզում եմ վարդանիկի,լիսկայի ու մյուսների տղաները լինեն առաջի գծում,որ հասկանան ինչ է Հայրենիքը,որ դուք տուն գաք,ամուսնանաք,աշխատեք,բալիկներ ունենաք......ուզում եմ այս ամենը մի օր վերջանա,ու էլ չլսենք զոհ բառը.....լռության րոպե..................................................
