Ոստիկանները հարձակվում են մարդկանց վրա՝ առանց հասկանալու, թե մարդիկ ինչ են պահանջում

Այսօր Աֆրիկյանների շենքի մոտ տեղի ունեցած քաշքշուկի ժամանակ հասկացա, որ ոստիկանները հավանաբար իրենց վերադասի աղոթքներից ու դաստիարակչական խրատներից հոգեխանգարմունքի գագաթնակետին են հասել: Աղանդներ կան չէ՞, որտեղ մարդիկ իրենց առաջնորդի ձայնից սկսում են խանգարվել, սկսում են անկառավարելի դառնալ: Հիմա նույնը մեր ոստիկականների մոտ է: Էնքան են երեւի լսել ոստիկանապետի աղոթքներն ու դաստիարակչական անիմաստ քարոզները, որ հոգեխանգարմունքի մեջ են ընկել: Անիմաստ, բութ, դատարկություն արտահայտող հայացքներով հարձակվում են մարդկանց վրա՝ առանց հասկանալու, թե մարդիկ ինչ են պահանջում, ինչի համար են հավաքվել: Ու ցավալին էն ա, որ որ էդ բութ եւ դատարկություն արտահայտող հայացքներով համազգեստավորների մեջ նաեւ կանայք կան: