Երիտասարդ և տաղանդավոր լուսանկարչուհի katia_mi-ն բավականին հայտնի է սոցիալական ցանցերում՝ մասնավորպես Instagram-ում: Նա ունի 407.049 հետևորդ: Կատյան իր լուսանկարներն անվանում է «զգացմունքների երկխոսություն» և ասում է, որ իր լուսանկարներում ինքն «ամուսնացնում է լուսանկարներն ու պոեզիան: 


«Ես չունեմ պրոֆեսիոնալ լուսանկարչի կրթություն և գտնում եմ, որ լուսանկարչությունը չեն «սովորում»: Դա արվեստ է, ավելին զգալու և տեսնելու կարողություն: Երբ դու դիալոգի մեջ ես մտնում քո զգացմունքների հետ, բառերն այնքան աղքատ են դառնում դա արտահայտելու համար, և հենց այդ ժամանակ էլ ծնվում է լուսանկարը,- ասում է Կատյան»:

Follow

Do you have Twitter? - Yes. - Facebook? - Yes. - Instagram? - Of course. - Life? - I opened an account but I dont really use it.

I never listen to anybody who criticizes my space travel, my attractions or my gorillas. When it occurs, I simply pack my dinosaurs and I leave the room. Ray Bradbury / Я никогда не слушаю никого, кто критикует мои космические путешествия, мои аттракционы или моих горилл. Когда это происходит, я просто упаковываю моих динозавров и выхожу из комнаты. Рэй Брэдбери

Авторское описание:


••• Сегодня у православных христиан наступило последнее воскресенье перед Великим постом. “Прощайте, и прощены будете”. Прощенное Воскресенье - очень светлый и добрый праздник. И я прошу вас простить меня за всё, что было сказано и не сказано, сделано и не сделано. Простите, если когда-то обидела вас словом или взглядом, действием или бездействием, нанесенной обидой или невысказанной похвалой. Простите за то, о чём знаю и за то, о чём не знаю. Простите, если есть, за что прощать.

● Все как раньше: в окна столовой Бьется мелкий метельный снег, И сама я не стала новой, А ко мне приходил человек. Я спросила: “Чего ты хочешь?” Он сказал: “Быть с тобой в аду”. Я смеялась: “Ах, напророчишь Нам обоим, пожалуй беду”. Но, поднявши руку сухую, Он слегка потрогал цветы: “Расскажи, как тебя целуют, Расскажи, как целуешь ты”. И глаза, глядевшие тускло, Не сводил с моего кольца. Ни один не двинулся мускул Просветленно-злого лица. О, я знаю: его отрада - Напряженно и страстно знать, Что ему ничего не надо, Что мне не в чем ему отказать. / Ахматова 1 января 1914 “Гость —————- The blizzard beats with snow On my windows, as before. I have not become new, Yet a visitor is at my door. I asked, “What do you want?” “To be in hell with you.” I laughed, “Oh, you will spell For both of us misfortune.” But, lifting his lean hand, He lightly touched the flowers. “Tell me, how are you kissed? How do you kiss the others?” His dull and watchful eyes Stayed anchored on my ring. A bitter glow lit his face, Unmoving, lucid, still. Oh, this I know. His joy Is knowing, with passion, There’s nothing that he needs, That I’ll deny him nothing. / Akhmatova ‘The Guest’



Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել