Սաղ հեչ, էս շուխուրի մեջ մի կարևոր հարց մոռացա։ Հարգելի պարոն Karen Movsisyan, էս Կարապի լճի մոտի բոմժերը դեռ երկար են հարբելու ու էդ սիրուն տարածքն ապականելու իրանց, ներողություն, արտադրություններով: Վատը էն ա, որ համ մարդկանց դրության մեջ մտնում ես, անտուն, անտեղ... Բայց մյուս կողմից էլ, դուրս ես գալիս քաղաքի ամենակենտրոնական հատված ու առռռ-հա, գիշերը հարբոցի, առավոտյան՝ ստեղ-էնտեղ վեր ընկած դիականման մարմիններ: Չեմ ուզում իրանց ճնշեն, եսիմ ուր տանեն, բայց գոնե էրեխեքից հեռու :(

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել