Շատ անտեղի է հավերժական զոհի մեր պատրաստակամությունը

․․․Երբ Դուք շնորհավորում էիք ՆՐԱՆՑ Նովրուզ-բայրամը, նրանք ևս պատրաստվում էին շնորհավոր իրենց տոնը, բայց իրենց ձևով։ 
Այս տարի նրանք իրենց վրիժառու մարգարեին նվիրեցին հայկական Կիլիկիայի մի քանի գյուղերի քրիստոնյա բնակիչների սարսափն ու տառապանքը, արյունն ու հոգիները այն հույսով, որ մահից հետո ջեննեթ կընկնեն՝ շերբեթ ու փերիներ վայելելու...
- Տեսնում ե՞ք, թե նմանների հարևանությամբ ի՜նչ ծիծաղելի են մեր քրիստոնեական խաղերն ու էտիկետը, երբ նա մեր ազգակցի գլուխն է կտրում, իսկ մենք մեծահոգություն ու ներողամտություն ենք ձևացնում։
Ամեն մեկին իր ձևով է պետք պատասխանել․․․․և շատ անտեղի է հավերժական զոհի մեր պատրաստակամությունը։