Ես էնքնա լավ եմ հիշում պատերազմի տարինեը, երբ Լֆիկը Մալաթիայում առյուծի պես կռվում էր հանուն Հայաստանի պայծառ ապագայի, հանուն ԼՂ-ի ազատագրման ու հանուն էլի մի քանի մանր-մունր բաների: Հիմա Հայաստանի ապագան էնքան պայծառ ա, որ հեռվից հեռու աչք ա ծակում, ԼՂ-ն անկախ պետություն ա, իսկ մանր-մունր բաներով էլ Լֆիկը վաղուց չի զբաղվում: Փառք ու պատիվ ԵԿՄ կարկառուն ներկայացուցիչ Սամվել Ալեքսանյանին: Սերունդները հավերժ երախտապարտ կլինեն քեզ:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել