Կարելի՞ է միթէ սեփական ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ կառուցել այլոց կամ մէկ ուրիշին դժբախտութեան վրա՝ լռեցնելով խիղճի ձայնը, բթացնելով զայն....Խղճի ձայնը անպայմանօրէն պիտի զարթնու օր մը, եւ անկարելի է ամբողջ կեանք մը ապրիլ՝ խուսափելով անոր ահեղ դատաստանէն....Երջանկութիւնը, ըստ իս, ճշմարիտ է, եթէ անիկա կ՛արտայայտէ այն մեծ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹԻՒՆԸ, որ կայ ՍՐՏԻՆ, ՀՈԳԻԻՆ ԵՒ ՄԱՐՄՆԻՆ միջեւ....

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել