Մինչ քաղաքական շրջանակներում ակտիվորեն քննարկվում են «Ժառանգություն» խմբակցության ներկայացուցիչ Թևան Պողոսյանի` մանդատից հրաժարվելու և նրան փոխարինողի հավանական թեկնածությունները, հայտնի դարձավ, որ նույն խմբակցության ղեկավար Զարուհի Փոստանջյանը, ով վերջերս է ստանձնել խմբակցության ղեկավարումը, հինգ ամսով մեկնելու է ԱՄՆ` սովորելու:
Այս ողջ պատմության մեջ երկու կարևոր հանգամանք կա, որի շուրջ կարելի է դիտարկումներ անել: Առաջին, ով է փոխարինելու Թևան Պողոսյանին. սա կարևոր է նրանով, որ խորհրդարանական ընտրություններից առաջ նույն ցուցակով պայքարի դուրս եկած «Ժառանգություն» և «Ազատ դեմոկրատներ» կուսակցությունների ճանապարհները բաժանվեցին, իսկ նրանց համատեղ ցուցակի հաջորդ համարը, ով պետք է փոխարինի Թ. Պողոսյանին` «Ազատ դեմոկրատների» ներկայացուցիչն է:
Սա նշանակում է, որ եթե իրադարձություններն այս ուղով ընթանան, ապա խորհրդարանում «Ժառանգություն» խմբակցությունում կմնա 2 պատգամավոր` Ռուբեն Հակոբյանն ու Զարուհի Փոստանջյանը, իսկ «Ազատ դեմոկրատները» ներկայացված կլինեն երեք պատգամավորներով` Խաչատուր Քոքոբելյան, Ալեքսանդր Արզումանյան և Մասիս Այվազյան:
Ընդ որում` մեկ կարևոր հանգամանք ևս. չի կարելի հաշվի չառնել այն հանգամանքն ու այն խորհրդավոր ներկուսակցական զարգացումները, որոնց արդյունքում Ռուբիկ Հակոբյանը հրաժարվեց խմբակցության ղեկավարի պաշտոնից: Չի բացառվում, որ ինչ-որ փուլում նա ևս խորհրդարանում հանդես գա որպես անկախ պատգամավոր:
Երկրորդ կարևոր հանգամանքը Զարուհի Փոստանջյանի` քաղաքական առումով այս կարևոր փուլում (ստեղծված իրավիճակի կարևորության մասին, վերջին շրջանում առավել հաճախ բարձրաձայնում են ոչ իշխանական ուժերը), ԱՄՆ մեկնելն է: Այն, որ պատգամավորն անընդհատ հնարավորություն է փնտրում` հարստացնելու իր գիտելիքները, կարևոր է, մանավանդ, գործող խորհրդարանի ֆոնին, որտեղ կրթության ու կուլտուրայի պակասն ընդգծված է, սակայն թե որքանո՞վ է նպատակահարմար դա անել մի փուլում, երբ «Ժառանգությունը», բառի բուն իմաստով, ծանր օրեր է ապրում, անհասկանալի է:
Որքան էլ «Ժառանգությունում» պնդեն, թե իրենք պատրաստ են նույնիսկ մեկ պատգամավորով մինչև վերջ պայքարել, հասկանալի է, որ դա առավելապես զգացմունքային հայտարարություններ են: Ռուբեն Հակոբյանը որոշակի ինտրիգների արդյունքում (պատճառներն այդպես էլ անհայտ մնացին) է հրաժեշտ տվել խմբակցության ղեկավարի պաշտոնին ու դժվար է ակնկալել, որ նա նորից կհամաձայնվի ստանձնել այն:
Ի դեպ, այս ամենը տեղի է ունենում կուսակցության ղեկավարի` Րաֆֆի Հովհաննիսյանի երկարատև բացակայության ֆոնին, ով նախորդ տարի այս ժամանակաշրջանում ակտիվորեն նախապատրաստվում էր քաղաքական ճակատամարտի` նախագահական ընտրություններին` մինչև վերջ գնալու հաստատակամությամբ:
Սակայն իրադարձությունների բերումով, խրոխտ կարգախոսներից ուղիղ մեկ տարի հետո «պայքարի առաջնագծում» գտնվող քաղաքական ուժը դժվար օրեր է ապրում, իսկ ստեղծված իրավիճակում «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավարը 5 ամսով մեկնում է ԱՄՆ, կուսակցության հիմնադիր առաջնորդը ԱՄՆ կատարած ոչ կարճաժամկետ ուղևորությունից նոր է վերադարձել Հայաստան, իսկ առաջիկա անելիքների մասին Ր. Հովհաննիսյանը հայտարարություններ է հնչեցնում բացառապես համախոհների շուրթերով:
Այսօր, բառացիորեն, խաղատախտակին «Ժառանգության»` որպես քաղաքական ուժի լինել-չլինելու հարցն է, քանզի նախագահական ընտրությունների հետընտրական պայքարում կուսակցության արձանագրած ֆիասկոյից հետո կուսակցությունը ոչ միայն ուշքի չի գալիս, այլև եղած խնդիրները խորանում են` ճգնաժամի սպառնալիք ստեղծելով «Ժառանգության» համար:
