Շատ ցավում եմ այս լուրի կապակցությամբ. իմ ընկեր Ordukhanyan Azat-ը ճանաչածս ամենահայրենասեր մարդկանցից մեկն է, ով անձնազոհաբար և անշահախնդիր մշտապես ծառայել է հայկական խնդիրների լուծմանը Գերմանիայում: Պատիվ եմ ունեցել երկու տարի աշխատել նրա հետ և կարող եմ փաստել, որ նրա գործողությունները մշտապես բարձրացրել են հայերի և հայ համայնքի հեղինակությունը, իսկ նրա գործերի մեջ կան հաջողություններ, որոնք ունեն և դեռևս կունենան պատմական նշանակություն:
Ինչ վերաբերվում է ԳԴՀ-ում ՀՀ Դեսպանությանը, կարծում եմ` որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ այդ կառույցը վաղուց ձախողել է իր դերը: Բացի գեղեցիկ շենքից, մեր դեսպանությունը Բեռլինում ոչնչով այդպես էլ աչքի չընկավ:

Կից նյութն` այստեղ

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել